Με μεγάλωσε μια ανήσυχη μητέρα και τώρα φοβάμαι τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών

Με μεγάλωσε μια ανήσυχη μητέρα και τώρα φοβάμαι τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν οι άντρες, ή ότι δεν θέλω να είμαι κοντά τους. Απλώς τους φοβάμαι πολύ. Και δεν είναι μόνο οι άντρες γενικά - φοβάμαι και τους συγκεκριμένους άντρες. ο πατέρας μου, για παράδειγμα.

Η μητέρα μου είναι μια όμορφη, δυνατή, εμπνευσμένη γυναίκα. Είναι μια χρόνια ανησυχητική και είναι από τότε που ήμουν μωρό. Με έμαθε να φοβάμαι τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών, και βασικά καταστρέφει τη ζωή μου.

Έπιασα τα ανήσυχα δονήματα της.

Οι μελέτες το έχουν δείξει πράγματι βρέφη που μεγάλωσαν με ανήσυχους γονείς είναι πιο πιθανό να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν και να αντικατοπτρίσουν μικροεκφράσεις φόβου σε ανθρώπινα μοντέλα. Αυτό ήμουν απολύτως εγώ και εξακολουθώ να είμαι κάπως. Η μαμά μου ήταν αιώνια τρομοκρατημένη ότι κάτι κακό θα μου συμβεί. Με κράτησε κυριολεκτικά σε λουρί. Έπρεπε επίσης να φοράω φτερά νερού στην πισίνα μέχρι τα 12 μου. Είναι πολύ ντροπιαστικό; Η ανησυχία της μητέρας μου δημιούργησε αναμφίβολα το σκηνικό για τη δική μου ανησυχία αργότερα στη ζωή

Πάντα φοβόταν τον μπαμπά μου.

Τα παιδιά παρατηρούν πολύ περισσότερα από όσα νομίζετε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μαμά μου τρομοκρατήθηκε πολύ από τον πατέρα μου. Προς υπεράσπισή της, όμως, είναι ένα πολύ ευαίσθητο και ντροπαλό άτομο και ο πατέρας μου ήταν πολύ τρομακτικός, οπότε το καταλαβαίνω. Δυστυχώς, αυτό μου έδωσε το μήνυμα ότι οι άντρες είναι εκφοβιστικοί γενικά και ότι καλύτερα να προσέξεις διαφορετικά θα σε πιάσουν.

Ήταν υπερπροστατευτική σε άκρα.

Ξέρω ότι είναι φυσιολογικό για τις μητέρες να είναι κάπως υπερπροστατευτικές, αλλά η μαμά μου το πήγε σε ακραίο επίπεδο. Δεν μου επιτρεπόταν να πάω για ύπνο μέχρι τα 14 μου και δεν μπορούσα να πίνω ζαχαρούχο σόδα ή να παρακολουθήσω ταινίες που ήταν τρομακτικά. Δηλαδή, έλα, τι είδους ζωή είναι αυτή; Εξαιτίας όλων των πραγμάτων που έχασα, τώρα φοβάμαι τα πάντα όπως και εκείνη.

Έκανε τεράστιες συμφωνίες από μικρά πράγματα.

Αν συμπεριφερόμουν άσχημα με τον παραμικρό τρόπο ή γύριζα σπίτι αργά ή δεν της τηλεφώνησα αμέσως, ήμουν μέσα τεράστιος ταλαιπωρία. Για να μην την απογοητεύσω, θα φρόντιζα να μην έκανα τίποτα κακό και να μην παραβίασα κανέναν κανόνα, όσο αυθαίρετος κι αν ήταν. Αυτό μεταφράζεται άμεσα σε μια βαρετή ενήλικη ζωή όπου δεν παίρνω ρίσκα όπως να πάω σε εκείνο το ραντεβού με αυτόν τον άγνωστο επειδή είναι απλώς πολύ τρομακτικός.

Δεν είχα την εντύπωση από αυτήν ότι το να είσαι σε μια σχέση ήταν «ασφαλές».

Δεδομένου ότι η μαμά μου ήταν πάντα τόσο σπασμωδική γύρω από τον μπαμπά μου, υποθέτω ότι κατάλαβα ότι το να είσαι σε μια σχέση δεν υποτίθεται ότι είναι άνετο και εύκολο. Είναι κάτι που έρχεται με πολλή θλίψη και αδεξιότητα. Αν η μητέρα μου δεν μπορεί να χαλαρώσει με τον μπαμπά μου, τότε πώς μπορώ να νιώσω ήρεμος και ασφαλής με τους άντρες;