Είπα στη φίλη μου ότι δεν μου αρέσει το αγόρι της, του είπε και είναι πολύ άβολο

Τώρα Εάν δεν δονείτε με το SO του BFF σας, μπορεί να είναι δύσκολο να το κρατήσετε για τον εαυτό σας. Αλλά μερικές φορές, η ειλικρινής ανατροφοδότηση είναι η καλύτερη πολιτική - ακόμα κι αν αυτό σημαίνει κάποια αμηχανία βραχυπρόθεσμα.

Μιλάμε για τρομακτικά αδέξια. Η φίλη μου μου εκμυστηρεύτηκε για τα προβλήματα της σχέσης της και της είπα ειλικρινά ότι νόμιζα ότι ο φίλος της ήταν τρανός. Νόμιζα ότι έκανα κάτι καλό αλλά προφανώς καμία καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη, όπως είπε ο σπουδαίος Όσκαρ Ουάιλντ. Να τι συνέβη.

Ένιωσα καλά να το αφήσω έξω.

Κρατούσα τα αληθινά συναισθήματά μου για το αγόρι της για λίγο, καθώς δεν ήθελα να πιστεύει ότι ήμουν εναντίον της αντί να χαίρομαι για εκείνη. Το να της πω τελικά ότι στην πραγματικότητα δεν μου άρεσε ο φίλος της ήταν τεράστιο βάρος από τους ώμους μου. Ήλπιζα ότι θα μας έφερνε πιο κοντά.

Πραγματικά ήταν τρελός.

Ο τύπος ήταν χειραγωγός και κρατήθηκε χορδώντας τον φίλο μου μαζί . Άλλοι φίλοι μας συμφώνησαν μαζί μου ότι ήταν άσχημα νέα για τον φίλο μου, επομένως δεν ήμουν μόνο εγώ υπερβολικά επικριτικός.

Φαινόταν να εκτιμά την ειλικρίνειά μου.

Καθίσαμε και συζητήσαμε για το αγόρι της και τη σχέση συνολικά για πάνω από δύο ώρες ενώ πίνουμε καφέ και γλυκό. Είπε ότι δεν την πείραζε που δεν ήμουν ο μεγαλύτερος θαυμαστής του. Στην πραγματικότητα, είπε ότι σέβεται τις απόψεις μου. Νόμιζα ότι ήμασταν καλοί. Περισσότερο από αυτό, νόμιζα ότι μπορούσα να την εμπιστευτώ. Σίγουρα δεν θα έλεγε στον φίλο της αυτό που είπα, σωστά; Θέλω να πω, αυτό αποτελεί μέρος του άγραφου κώδικας φιλίας . Ωστόσο, φαίνεται ότι δεν μπορεί κανείς πάντα να κάνει αυτές τις υποθέσεις, όπως έμαθα σύντομα.

Την επόμενη φορά που τον είδα, ήταν πολύ άβολος μαζί μου.

Πάντα ήταν καλός μαζί μου, παρόλο που ήταν ένας γιγάντιος τράνταγμα πίσω από τις κλειστές πόρτες. Συνήθως εμφανιζόταν ως γοητευτικός και ήθελε να τον αγαπούν όλοι . Ωστόσο, όταν βγήκα με τη φίλη μου και το αγόρι της λίγες μέρες αφότου της είπα τι πραγματικά σκέφτηκα για εκείνον, ήταν εντελώς άσχετος μαζί μου. Τι διάολο?

Ακόμα δεν έβαλα δύο και δύο μαζί.

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι ο φίλος μου θα είχε προχωρήσει και θα του έλεγε τι είπα, οπότε μπερδεύτηκα γιατί ήταν περίεργος γύρω μου. Υπέθεσα ότι η σπασμωδική συμπεριφορά του γινόταν πολύ μεγάλη για να τον συγκρατήσει. Δεν βγήκε παρά αργά το βράδυ όταν με τράβηξε στην άκρη καθώς αποχαιρετούσα γιατί πήγαινα σπίτι. Είπε, «Ξέρω τι είπες και ειλικρινά, νομίζω ότι κάνεις λάθος. Δεν είμαι χειριστής και δεν βάζω τον καλύτερό σου φίλο». Ω χάλια.