Αρχίζω να σκέφτομαι ότι πρέπει να είμαι μόνος… Και είμαι εντάξει με αυτό

Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να είσαι single. Στην πραγματικότητα, μερικοί άνθρωποι ευημερούν όταν δεν είναι σε σχέση. Εάν αρχίζετε να πιστεύετε ότι μπορεί να είστε ένας από αυτούς τους ανθρώπους, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε. Δεν είσαι μόνος (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Εδώ είναι μερικά σημάδια που δείχνουν ότι μπορεί να είστε ελεύθεροι:

Ήμουν πάντα ένας μοναχικός λύκος και ενώ μου αρέσει να είμαι μόνος μερικές φορές περισσότερο από ό,τι μου αρέσει να είμαι γύρω από ανθρώπους, αρχίζω να ανησυχώ ότι το να είμαι μόνος θα είναι ένα μόνιμο θέμα στη ζωή μου. Να γιατί:

Προτιμώ να κάνω τις περισσότερες δραστηριότητες μόνος μου.

Όταν σκέφτομαι όλα τα αγαπημένα μου πράγματα να κάνω, εννέα φορές στις 10, θα προτιμούσα να το κάνω μόνος μου. Θα πάω σινεμά μόνος μου, θα φάω μόνος μου το δείπνο, θα πάω στην παραλία μόνος, θα ψωνίσω μόνος… Βρίσκω ότι μπορώ να «τα πάρω όλα μέσα» και πραγματικά απολαμβάνω αυτό που κάνω αν δεν αποσπάσω την προσοχή μου φροντίζοντας να διασκεδάσει κάποιος άλλος. Οι μόνες εξαιρέσεις, φυσικά, θα ήταν η συζήτηση και το σεξ. Αλλά και τότε…

Κάθε άντρας που έχω βγει έχει πει ότι «απλώς δεν μπορεί να το κάνει πια αυτό».

Ίσως να είμαι απλώς ανυπέρβλητη και έτσι θα είναι η ζωή. Μπορεί οι τύποι με τους οποίους βγαίνω ραντεβού να αποκτήσουν την αίσθηση του «Δεν σε χρειάζομαι» και να αρχίσουν να νιώθουν ανάξιοι ή ανεπιθύμητοι, με αποτέλεσμα να με ελκύουν λιγότερο. Δεν μπορώ πραγματικά να το εξηγήσω, αλλά καμία από τις σχέσεις μου δεν έχει ποτέ πραγματικά κολλημένος. Θα είμαστε μαζί για λίγο και μετά θα πει κάτι σαν, «Δεν μπορώ να είμαι με κάποιον σαν εσένα» ή «Απλώς δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Δεν είναι τυχαίο που τα παιδιά δεν θέλουν να βγουν ραντεβού. Ειλικρινά πιστεύω ότι είναι ακριβώς ο τρόπος που είμαι φτιαγμένος.

Έχω ήδη μια γάτα.

Ναι, έχω μια γάτα και την αγαπώ με όλη μου την καρδιά. Δεν ντρέπομαι να είμαι κυρία με γάτα, που είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι είμαι σοβαρά γεννημένος για να είμαι μόνη. Όχι ότι όλοι οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων είναι προορισμένοι να είναι σπίνστερ, αλλά πρέπει να υπάρχει κάποια αλήθεια στο στερεότυπο, τουλάχιστον όταν με αφορά.

Πάντα μου ήταν δύσκολο να κάνω φίλους.

Η δημιουργία νέων σχέσεων με ανθρώπους δεν ήταν ποτέ εύκολη για μένα. Ως παιδί με ήπιο κοινωνικό άγχος , ήμουν απίστευτα ντροπαλή και μερικές φορές με κορόιδευαν επειδή δεν μιλούσα. Πέρασα τις περισσότερες εσοχές μου καθισμένος κάτω από ένα δέντρο ή ζωγραφίζοντας μόνος μου εικόνες στην άμμο. Λυπημένο, σωστά; Σήμερα, έχω μερικούς πολύ στενούς φίλους, αλλά πέρα ​​από αυτό, περνάω τον περισσότερο χρόνο μου μόνος μου και μάλλον έτσι θα είναι πάντα.

Είναι απίστευτα εύκολο για μένα να περάσω μια εβδομάδα εντελώς μόνη.

Μέρες και μέρες θα περάσουν χωρίς κοινωνική αλληλεπίδραση και δεν χάνω ούτε λεπτό. Δεν μονώνομαι εύκολα. Χρειάζεται πολύς χρόνος για να κουραστώ τον εαυτό μου και να χρειαστώ κάποια κοινωνική τόνωση. Νιώθω ότι η χρονική περίοδος κατά την οποία είμαι εντάξει με το να είμαι μόνος θα μεγαλώνει όσο μεγαλώνω. Λοιπόν, εδώ είναι μια αιωνιότητα μοναξιάς.