Είμαι μια εντελώς μοντέρνα γυναίκα, αλλά είμαι κορόιδο για αυτές τις παλιομοδίτες ρομαντικές χειρονομίες
Ως γυναίκα που είναι απόλυτα μοντέρνα, μπορώ να εκτιμήσω τις παλιομοδίτιστες ρομαντικές χειρονομίες. Είμαι κορόιδο για αυτούς. Λατρεύω τον τρόπο που με κάνουν να νιώθω ότι αγαπώ και εκτιμώ.
Είμαι μια δυνατή, ανεξάρτητη γυναίκα, ναι, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι έχω μια καλή θέση για τους άντρες που είναι παλιομοδίτικοι όταν πρόκειται για σχέσεις. Προφανώς δεν αναφέρομαι σε άντρες που πιστεύουν ότι οι γυναίκες πρέπει να μένουν στο σπίτι, να μαγειρεύουν, να καθαρίζουν και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, αλλά αυτές οι συνήθειες που έχουν σχεδόν εξαφανιστεί με κάνουν πραγματικά να απογοητεύομαι.
Δίνοντάς μου το παλτό του χωρίς να το ζητήσω 
Ίσως έχω δει πάρα πολλές παλιές ταινίες, αλλά αυτή η χειρονομία είναι τόσο εμβληματική για μένα. Ξέρετε πώς πάει η ιστορία: αρχίζει ξαφνικά να βρέχει ή ίσως υπάρχει μια φθινοπωρινή ψύχρα στον αέρα. Χωρίς να χτυπάει μάτι, βγάζει το σακάκι του και το τυλίγει στους ώμους μου. Είναι μια τόσο γλυκιά σκέψη που δείχνει ότι πραγματικά νοιάζεται και είναι ικανός να σκέφτεται κάποιον άλλο εκτός από τον εαυτό του. Στεναγμός!
Προσφορά πληρωμής στο πρώτο ραντεβού 
Είμαι απόλυτα υπέρ του διαχωρισμού του λογαριασμού 50/50 και στην πραγματικότητα, προτιμώ να το κάνω αυτό. Διαφορετικά, έχω αυτή την ενοχή ότι οφείλω κάτι στον τύπο. Το μισώ! Ενώ θα κάνω τα πάντα για να πληρώσω τη μερίδα μου σε ένα ραντεβού, η απλή πράξη ενός άντρα που προσφέρεται να πάρει τον λογαριασμό είναι πολύ γλυκιά για μένα. Δείχνει ότι είναι ευγνώμων που αφιέρωσα χρόνο για να τον γνωρίσω και να δω αν υπάρχει η πιθανότητα μιας μελλοντικής σχέσης.
Κρατώντας την πόρτα ανοιχτή για μένα 
Ειλικρινά, αυτό ισχύει για άνδρες και γυναίκες. Πότε σταμάτησαν οι άνθρωποι να κρατούν την πόρτα ανοιχτή ο ένας για τον άλλον;! Δεν είμαστε ζώα! Αυτή υποτίθεται ότι είναι μια πολιτισμένη κοινωνία. Έφυγα από το γυμναστήριο πάρα πολλές φορές και έβαλα κάποιον να μου κλείσει την πόρτα ακριβώς στο πρόσωπό μου. Είναι αγενές. Πρέπει όλοι να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος και να κρατάμε την πόρτα ανοιχτή ο ένας για τον άλλον. Όταν συμβαίνει σε ραντεβού, είναι κοινή ευγένεια αλλά και πολύ ωραίο.
Προσφέροντάς μου το χέρι του ενώ περπατάμε 
Αυτό είναι κάπως τυρί, αλλά πρέπει να πω ότι μου αρέσει ακόμα. Νομίζω ότι πηγάζει από την αγάπη/οριακή εμμονή μου με το The Sound of Music. Αυτή η σκηνή με κιόσκι με τη Λισλ και τον Ρολφ, κανείς; Είναι τόσο αξιολάτρευτο για μένα όταν περπατάμε και με βοηθά να πηδήξω πάνω από μια λακκούβα ή να κατέβω από έναν πάγκο. Μου αρέσει πολύ επίσης να σκαρφαλώνω πράγματα, οπότε ίσως αυτό να είναι πιο εφαρμόσιμο σε μένα!
Βγάζοντας το ηλίθιο καπέλο του όταν είμαστε μέσα 
Αυτό σίγουρα προέρχεται από τη μητέρα μου. Η μαμά μου πάντα παραπονιέται ότι οι τύποι δεν βγάζουν τα καπέλα τους στο δείπνο ή κατά τη διάρκεια του Εθνικού Ύμνου, κλπ. Την έχω ακούσει να το λέει τόσες φορές που τώρα το θέμα με τα καπέλα με ενοχλεί σοβαρά και εμένα. Αν δεν ήταν αυτή, μάλλον δεν θα το είχα προσέξει ποτέ. Σίγουρα, πολλοί άντρες δεν φοράνε καπέλα, αλλά είτε είναι καπέλο είτε καπέλο του μπέιζμπολ, πρέπει να ξεκολλήσει.
